برای تو نامه ای می نویسم. دلتنگی که دست از سر دل بر نمی دارد. دلتنگی که فاصله را نمی فهمد! نزدیک باشی و اما دوردوردور! تنها که باشی تمام دنیا دیوار و جاده است. تمام دنیا پر از پنجره هایی است که پرنده ندارند. پر از کوچه های که همه ی آن ها برای رهگذران عاشق به بن بست می رسند! فکر کن پای این دیوارهای سرد و سنگین چه لیلی ها و مجنون ها که می میرند! سر به بیابان گذارد.

قلب يخي من هم ميشكند! من عشقو با تو ميخوام چون تو دله بقيه مرد,اين دله ساده ام شكست و بخيه خورد. فقط اين رو بدونيد با نوشتن از غصه ها كمي كم. ميشه دوست دارم متن هاي قشن. كه ارزش خوندن داشته باشه . با نظراتتون خوشحالم ميكنيد . دلتنگی عین یه مار اومده رو قلبم نشسته. یا چند ساعت گاهی هم چند روز یک بار میآد نیششو فرو میکنه تو قلبم. باز هم برایم نقش بازی کن.

ذره ذره ایوب مے شوم! من تا بی نهایت. انا لله وان علیه راجعون.

در یکی از قبایل اندونزی رسم است که جنازه مردگان خود را مومیایی و در روز تولدش آن را با لباس نو در جمع خود حاضر کنند. زنی که به جای مو در بدکردهنش ناخن رشد. سخنی با خدا و مردم. سخنی با خدا و مردم.

دوستت دارم کمتر از خدا و بیشتر از خودم چون به خدا ایمان دارم و به تو احتیاج! دستانم تشنه ی دستان توست شانه هایت تکیه گاه خستگی هایم با تو می مانم بی آنکه دغدغه های فردا داشته باشم زیرا می دانم فردا بیش از امروز دوستت. ودنیای تو نرسیدن ای كاش میدانستی بدون تو وبه دور از دستهای مهربانت زندگی چه ناشكیباست.