دریا غریق مرحمت بی کران تو. هفت آسمان تجلی رنگین کمان تو. خورشید ناز می کشد از ذره های خاک. آنجا که صبح می گذرد از کاروان تو. صدها فرشته بال نهادند بر زمین. تا دامن خدیجه شود میزبان تو. بهتر شد آن زنان قریشی نیامدند. حوا و مریم اند پرستار جان تو. بر قلبهای خسته ما هم نزول کن. ای جبرئیل تا به سحر هم زبان تو. یک شاخه یاس در دل مجروح کاشتیم. تنها به احترام مزار نهان تو. د ر بارش است رحمت بی حد ابر تو.

به تماشا سوگند و به آغاز کلام. مرمر برف محبت خفته ست. که سر سوزنی از هم. دو تولد باشد در یک روز. پیشکش به تمام دوستانی که همیشه همراهم بودند. به خاطر پیامهای محبت امیز و دلگرم کنندتون سپاسگذارم. ببخشید مجبور شدم نظرها رو غیر فعال کنم. شاید یه روزی یه جایی دوباره سایه صبا قد علم کنه و از دلتنگیهاش بگه. بردیا و آرمتین عزیزم تولدتان مبارک.