بیست و پنجم تیر راهی شدیم. لحظه دیدن آقا جون و درد ودل من. چهار روزی مشهد بودیم . بعد هم سه روز رفتیم شمال رامسر. و عکس های قشنگ و جینگولی. این روزا هم میگذره و من خوبم علیرغم سختی کار و شرایط. پر از معجزه و خوشبختی.

زندگی من سرشار از نور و برکت و شادمانیست. یه فرشته کوچولو ی مو فرفری دارم که زمزمه خوش زندگی منه. فرشته ی من متولد دی ماه 1384. سفری دور به جایی نزدیک. سفری از خود من تا به خودم. مدتی هست نگاهم به تماشای خداست. و امیدم به خداوندی اوست. دست نوشته های یک جوان ایرانی. گاه گدار یک روان شناس پاره وقت. ذهن نوشت های خانم و آقای اردیبهشتی.

هر دو مون باقالی پلو پخته بودیم,نزاشتم مامانم غذاشو بیاره و البته مامان یه مقدار از غذاشو گرم کرد موقع نهار,خودم از باقالی پلو خودم بیشتر خوشم اومد,بین خودمون بمونه خوشمزه تر شده بود.