چیزی ندارم که توجیه کنم علت غیبتمو. تایکماه دیگه انشاله باهمیم همیشه . قربون چشات بشم زینب که همه دلخوشیمی مادر. شایدخنده دارباشه برات الان تقریبا چهارسال ونیمته من ازالان برای روزایی که ازپیشم میری وعروس میشی دلم میگیره. میخوام بدونی زینبم مامان خیلی دوستت دارم وهمه تلاشموبرای خوشبختیت میکنم. گوشه ی صحن دم عید دلم می لرزد.

من وتوهم و تردید های بالایی. شرافت وشرف آیینه را ببام کشد. حضورشب چه کند جزمگو ورسوایی. تراوش است که درتازه گی زند خیمه. اگربه شک نروم کم بهاست دانایی. صبوری آنقدراندیشه گاه پرخاش است. که تا به جلوه براید دریغ بینایی. نوشته شده توسط نقیب الله رهسپر در شنبه هفدهم آبان 1393. آبایی ای که شب پره هاش. گاهی نبود ارزش ناگفته نیازت.