Triumf inaczej smakuje, kiedy brniesz pod prąd. Czwartek, 29 sierpnia 2013. Bartek zauważył, że się speszyłam. -Przepraszam, jeżeli Cię uraziłem. -Nie to nie o to chodzi-odpowiadam- Szczerze to nie wiem co powiedzieć, zaskoczyłeś mnie. -Może powiedz, co czujesz. Co on sobie wyobraża? Ok, przyznaje jest przystojny, miły można powiedzieć idealny. Ale kurde! Dopiero się poznaliśmy. - Czego ty ode mnie oczekujesz? To pytanie ciągle mnie zadrę.

I obiecaj, że już mnie nie opuścisz. Czwartek, 6 czerwca 2013. Wrzeszczy mały chłopiec, nerwowo wymachując rączkami, do tego tak zabawnie tupiąc nóżką. Ona bierze go na ręce, całując w czoło i mocno obejmując. - oznajmia, mijając sklep ze słodyczami. Przyspiesza kroku czując krople deszczu spadające na odsłonięte czoło. Schrania się pod daszkiem przystanku autobusowego, uważnie studiując wiszący tam rozkład. Pytam, siadając na przeciwko.

Gdy tylko się obudził przypomniał sobie wydarzenia minionego dnia i mimowolnie się uśmiechnął. Miał z ukochaną kobietą dwójkę cudownych dzieci, a ona w końcu zgodziła się do niego wrócić. Wstał, zjadł śniadanie i jak najszybciej udał się do szpitala. Wiedział, że czeka go ciężka przeprawa z Maćkiem, ale był na to gotowy. Dla Leny i dzieci był gotowy na wszystko. Bartek to nie tak jak myślisz- zaczęła niepewnie. Nie tak jak myślę? Chcesz uciec przede mną razem z dziećmi! .

Sobota, 3 maja 2014. Piątek, 2 maja 2014. Witajcie po długiej przerwie! Udostępnij w usłudze Twitter.