و سرانجام روزهای تلخ و سرد و سخت گذشت و منو تو ما شدیم.

تقریبا هرروزنت اومدما ولی نتونستم چیزی بنویسم! امروزدیگه دیدم دلم واسه نوشتن تنگ شده . ازبس ننوشتم یادم رفته چجوری شروع میکردم و چی مینوشتم! دلم میخواد کللللی عکس مکس! اینجا بذارما مثل قدیما.

احساس می کنم دارم برمی گردم به همون دوره بیکاری. همون سالهایی که از دانشگاه فارغ التحصیل شدم و دو سال بی کار بیعار تو خونه نشستم و هیچ غلطی نکردم. همون بیست و دو تا بیست و چهار سالگی منحوس. انقدر دوست دارم برگردم به همون سالها تا اینبار بدونم باید چیکار کنم و شروع کنم به همون کارها. همه جی رو نو اینبار درست شروع کنم. همیشه ضربه ها به خاطر بیشعوری ملت که نیست. بعضی هاش به خاطر بیشعوری خودمون بوده و می تونستیم جلوشو بگیریم. تدریس خصوصی هم می تونم ولی می ترسم طرف حقمو ب.

وبلاگی با آدرس مورد نظر پیدا نشد.